علیرغم صادرات حجم های بزرگ بیلت توسط فولادسازان کشورمان طی هفته گذشته، بنا به نظر تحلیلگران در صحبت با پلنر، دوره آتی برای صادرات فولاد ایران چندان روشن نیست. صادرکنندگان بزرگ در حوزه فولاد کشور اکثر تولیدات خود را تا آخر ماه جولای پیش فروش نموده اند. این در حالیست که تردیدها برای آغاز فروش ماه آگوست با توجه به شروع دور جدید تحریم های آمریکا افزایش یافته است. خریداران نیز به نظاره تحولات بازار نشسته و فعلا ریسک خرید از ایران را بالا می دانند.

یکی از فولادسازان قوسی کشور طی دو روز گذشته یک محموله ۴۵ هزار تنی را به مقصد یکی از کشورهای حوزه خلیج به قیمت ۴۹۵ دلار/تن فوب نهایی نموده است. همچنین، یکی از تجار در گفتگو با پلنر از ارائه پیشنهاد ۵۰۰ دلاری لیدر بازار بیلت ایران برای تحویل جولای خبر داده است. طی خبرها، کاوه جنوب نیز محموله ای ۵۰ هزار تنی را به قیمت ۵۰۰ دلار/تن فوب به شرق آسیا ارسال نموده که با توجه به هزینه پایین حمل تا بندر و سایر معاملات صورت گرفته قیمت بالایی به نظر می رسد. دیگر صادرکننده بیلت نیز با توجه به پیش فروش محصولات تا جولای و عدم قطعیت از تاثیر تحریم ها، هنوز فروش آگوست خود را آغاز ننموده است.

امارات، اولین کشوری است که منطبق با تحریم های ایالات متحده اعلام کرده از ابتدای جولای از ورود محصولات با گواهی مبدا ایرانی جلوگیری خواهد نمود. این امر باعث شده تا نگرانی های فولادسازان ایران از احتمال اقدامات مشابه توسط سایر بازارهای صادراتی افزایش یابد. برخی کشورهای دیگر مانند هند نیز به بانک های خود دستور داده اند تا ضرب الاجل آمریکا که ۱۵ مرداد می باشد، تعاملات خود را با ایران قطع نمایند.

صرف نظر از تاثیر تنش های سیاسی بر صادرات فولاد کشور، اقدامات داخلی نیز در راستای تضعیف صادرات فولاد عمل نموده اند. مصوبه ارزی بانک مرکزی و قرار گرفتن نام اکثر محصولات فولادی در لیست کالاهای ملزم به فروش ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما به مثابه دست اندازی داخلی در افزایش سرعت و ترغیب فولادسازان به صادرات به بازارهای صادراتی بوده است. شرایطی که باعث شده خریداران در عراق و افغانستان با توجه به آربیتراژ موجود بیشترین سود را از معامله با فولاد سازان کشور ببرند.

به علاوه، افزایش شدید نرخ ارز و تشدید فاصله نرخ ارز آزاد و دولتی هم باعث شده تا تب بازار برای تبدیل ریال به کالاهای بادوام مانند فولاد افزایش یافته و موجودی ها از سوی انبار فولادسازان به سمت انبار تجار گسیل شود. اما مطمئنا این امر تا زمان مشخصی می تواند ادامه پیدا کند و با گذشت زمان، رفته رفته نقدینگی در بازار کاهش خواهد یافت. لذا، اتفاقی که در بازار فولاد چین طی مارس افتاد ممکن است در بازار ایران نیز اتفاق افتد و قیمت فولاد در بازار داخلی با افت قابل توجهی روبرو شود. با این تفاوت که چین با تمهیداتی مانند بازرسی های فنی و افزایش صادرات توانست عرضه را کاهش داده و قیمت را به روند افزایشی بازگرداند. این در حالیست محدودیتهای صادر کنندگان ایرانی ممکن است اجازه این امر را نداده و صنعت فولاد کشور را طی ماه های آتی با رکود شدیدی روبرو نماید. از این رو، لزوم انجام اقدام عملی عاجل از سوی دولت بیش از همیشه حس می شود.